نحوه انتخاب الکترود ph متر

برای اندازه گیری موفق pH، انتخاب الکترود pH مناسب بسیار مهم است. الکترود pH بر نتیجه اندازه گیری تأثیر می گذارد. اما کدام الکترود pH برای کدام کاربرد مناسب تر است و نتیجه مطلوب را برای اندازه گیری pH تضمین می کند؟ در این مقاله متخصص pH ما نکات زیر را توضیح می دهد: انتخاب الکترود شیشه ای مناسب انتخاب الکترود مرجع مناسب انتخاب دیافراگم الکترود pH مناسب برای کاربرد شما الکترودهای pH زیادی برای کاربردهای مختلف وجود دارد. همان سؤالات اساسی همیشه اعمال می شود: چه نمونه ای و با چه دقتی اندازه گیری می کنم؟ این منجر به لیستی از معیارهایی می شود که انتخاب را تعیین می کند:

قوام نمونه: مایع، نیمه جامد، امولسیون یا سوسپانسیون ترکیب شیمیایی: آبی، نیمه آبی، بی آب، سموم الکترودی (سولفیدها و غیره) یا سایر محیط های تهاجمی (هیدروژن فلوراید، اسیدها یا بازهای قوی) دما: دمای اتاق، دمای بالا، دمای پایین فشار (معمولا فقط شیمی فرآیند)

محل اندازه گیری: آزمایشگاه، متحرک یا ثابت در فرآیندها، بسته به کاربرد لوازم جانبی خاصی مورد نیاز است

انتخاب الکترود شیشه ای مناسب:

الکترودهای شیشه ای wtwبرای کاربردهای مختلف وجود دارند و شیشه های آنها نه تنها از نظر شکل بلکه در ترکیب نیز متفاوت است. شکل غالباً مطابقت با خواص فیزیکی نمونه را تعیین می کند، به عنوان مثال در سوراخ کردن یا اندازه گیری های سطح، که به بهترین وجه با نیزه یا غشای تخت انجام می شود یا در مورد رگ های کوچک، میکروالکترودهایی با قطر کم استفاده می شود. پارامتر دوم ترکیب شیمیایی نمونه است، به عنوان مثال، شیشه هایی برای بار پایه بالا وجود دارد. پارامتر سوم دما است، به عنوان مثال، اندازه گیری در نمونه های سرد زیر صفر درجه سانتیگراد به شیشه خاصی نیاز دارد، زیرا مقاومت شیشه معمولی با pH بسیار زیاد می شود.

انتخاب الکترود مرجع مناسب:

همانطور که الکترود شیشه ای نیاز به مشخصات مناسب با توجه به اندازه گیری دارد، الکترود مرجع و دیافراگم مربوطه نیز نیاز دارد که توسط یک قطعه اتصال بین محیط اندازه گیری و الکترود شیشه ای به هم متصل می شود. در سیستم های مرجع بین الکترودهای پر از مایع (معمولاً 3 mol/L KCl)، الکترولیت های ژل و الکترولیت های پلیمری تمایز قائل می شود. الکترودهای پر از مایع دارای دیافراگم سیمی سرامیکی یا پلاتینی هستند، گاهی اوقات یک دیافراگم شکاف حلقوی/زمینی متغیر نیز دارند. آنها با پاسخ سریع و دقت بالا مشخص می شوند، زیرا جریان الکترولیت خوب سیگنال پایداری را حتی در محیط های دشوار ارائه می دهد. آنها اغلب در آزمایشگاه یافت می شوند، گاهی اوقات در برنامه های ثابت با دستگاه های خاص برای جایگزینی الکترولیت. این الکترودها نیاز به نگهداری معینی دارند، زیرا الکترولیت باید هر از چند گاهی دوباره پر شود.

با الکترودهای ژل، نیازی به این تلاش نیست. آنها را نمی توان دوباره پر کرد. در اینجا دیافراگم سرامیکی یا فیبری را می توان دیافراگم در نظر گرفت. آنها معمولاً در زمان پاسخگویی سریع نیستند، تمرکز اصلی بر روی عملیات کم تعمیر و نگهداری است. آنها عمدتاً در اندازه گیری سیار و همچنین در آزمایشگاه استفاده می شوند. الکترودهای ژل تحت فشار ویژه نیز در اندازه گیری فرآیند استفاده می شوند. وقتی منبع ژل تمام شد، الکترود دور ریخته می شود.

الکترودهای دارای الکترولیت پلیمری در آزمایشگاه، صحرایی و به ویژه در کاربردهای فرآیندی مورد استفاده قرار می گیرند. ویژگی بارز آنها این است که نیازی به دیافراگم ندارند. کلرید پتاسیم مورد نیاز در یک ماتریس پلیمری نامحلول در آب تعبیه شده است. این منجر به یک اتصال باز به محیط می شود که بسته به طرح از طریق سوراخ هایی در شفت یا یک دیافراگم شکاف حلقوی ایجاد می شود.

آنها تا حد زیادی به آلاینده های چسبنده حساس نیستند: در صورت لزوم می توان آنها را با یک برس نرم پاک کرد. خواص دیگر عبارتند از مقاومت بالا در برابر فشارها و دماهای بالا، به ویژه در بخش فرآیند، اما عدم حساسیت آنها به جامدات معلق و غیره نیز در کاربردهای فاضلاب استفاده می شود.

یک مورد خاص، الکترودهای زمین (یا الکترودهای شکاف حلقوی) هستند، در اینجا کاربر می تواند به طور فعال جریان خروجی الکترولیت را تغییر داده و آن را با نمونه تطبیق دهد. آنها را می توان در نمونه های دشوار مانند امولسیون یا در رسانایی کم یا زیاد استفاده کرد. دیافراگم های سرامیکی و فیبر برای الکترودهای ژل استفاده می شود. به عنوان یک قاعده کلی، باید درک کرد که نمونه هایی که باعث چسبیدن دیافراگم به هم می شوند، باعث از کار افتادن الکترود نیز می شوند. آنها همیشه زمانی استفاده می شوند که موضوع “تعمیر کم” مهم باشد.